Aangekomen op bestemming

Hallo volgers, daar ben ik dan eindelijk weer. ik heb geprobeerd vanaf Singapore iets te plaatsen maar dat lukte niet, dus dan nu maar een wat langer verhaal. Na een lange vlucht van 11,5 uur plus aansluitend nog eens 7,5 uur, was ik dan eindelijk in Melbourne waar mijn vriend Brian me al op stond te wachten ( hij was snachts om 3 uur al van huis gegaan om op tijd in Melbourne te zijn). Na een hartelijke begroeting zijn we meteen op pad gegaan.
Zijn voorstel was om er geen gras over te laten groeien en op dag 1 al een programma af te werken, niets eerst uitslapen of bijkomen van de reis, niets van dit alles, aan de bak. Hij stelde voor via een alternative route terug te rijden naar Beechworth.
We gingen eerst ontbijten in zijn geboorte dorpje Montmorency ten Noord-oosten van Melbourne, een klein boeren dorpje met nog wat ouderwetse winkeltjes heel knus allemaal. Daarna zijn we naar een plek in de buurt gereden waar een modument staat waar alle gesneuvelde Australiesche soldaten op staan die in Europa in WO 1 en in WO 2 gevochten hebben. Het is tevens een mooie uitkijktoren waar vanuit je de omgeving en ook Melbourne goed kan zien liggen. Hierna gingen we via een prachtig bosrijk gebied opweg naar een soort van dierentuin waar men alleen Australiesche diersoorten houdt. Het was onderhand wel een beetje afzien geworden want de temperatuur was inmiddels opgelopen tot 43 graden, en daar waar alle dieren uitgeteld voor Pampus lagen, sleepte Brian mij met ferme stap mee langs ieder dier, en vertelde hij mij als trotse Australier, hoe bijzonder ze allemaal waren.
Gaar als boter, was er voor mij gelukkig ook nog een moment waarop we even op adem konden komen onder het genot van een kop thee en een broodje. We moesten daarna wel weer op pad want er was nog meer dan tweehonderd kilometer te gaan. De route door het bosrijke gebied was prachtig maar wel met ontzettend veel bochten, dus als een soort Max Verstappe croste Brian over de weg, maar ik kon zijn rijstijl al dus ik werd er niet echt senuwachtig van. Onze volgende stop was bij een wijnboer waar Brian altijd zijn wijn haald en waar ook een (volgens hem) heerlijk Iteliaans restaurant bij zit. Natuurlijk moest er geproeft worden , maar wel heel kleine slokjes ,want ook in dat laatste uur wat we nog moesten, wide we geen ongeluk krijgen.

Om zes uur savonds waren we dan eindelijk in Beechworth, een prachtig oud stadje uit de tijd dat hier nog goud gedolfen werd, ik zal daar in een volgende blog wel wat meer over vertellen. Lanie wachte ons al op, en ook hier was er een hartelijke begroeting, ik voelde me echt welkom.
Hoe het verder ging vertel ik morgen wel want het is genoeg voor vandaag, groetjes Bernard