The outback in

Hallo lieve volgers, nou eindelijk daar ben ik dan weer,een week verder en vele ervaringen rijker. Het gaat een hele klus worden om alles wat ik op geschreven heb aan jullie kwijt te kunnen, ik ga proberen het in twee blokken te verdelen. Nou hier gaan we dan.
Vrijdag 18 jan. Vanochtend zijn we heel druk bezig geweest om onze spullen voor de tocht te prepareren en in te laden. We werden regelmatig gestoort door hevige regen buien, dat gaf wel verkoeling maar ook oppendhoud. De kayaks op de auto, de tent er naast, en het geheel goed vast gesjort (zeevast) . om 2 uur waren we klaar voor vertrek, dag, dag, kus, kus en rijden met die kar. Onderweg nog even bij de supermarket een paar kleine boodschapjes gedaan en meteen getankt, klaar. Onze eerste stop was bij een plaats, Tallangatta, waar je nu de bodem van een stuwmeer kon zien (door de droogte) maar waar vroeger het plaatsje lag, en wat moest verkassen omdat men het stuwmeer ging aan leggen, het licht nu 9 km verderop. Volgende stop was 150 km. verder bij Corryong, daar is het musum waar in het verhaal over “ The man from the Snowy River” verteld wordt (te lang om nu te vertellen) het heeft te maken met het redden van een groep paarden, en uit dank is alles in de buurt naar hem vernoemt, ook de “Snowy Mountains” of dachten jullie dat het iets met sneeuw te maken had, nou nee hoor. Na het bezoek aan het museum werdt het tijd om nog snel even langs de slager te gaan voor hij dicht ging, met wat worsten voor op de BBQ, gingen we op zoek naar een camping, nou ja op zoek is niet de juiste term want onze vriend Brian wist natuurlijk precies waar we moesten zijn. Onderweg tussen Corryong en Tintaldra, de plaats waar de Clearwater caravan park camping is, verscheen er opeens een scheur in de voorruit voor mijn neus, later bleek er een pit te zitten net naast het rubber in de zij sponning van het raam. We gaan gewoon door, op de camping aangekomen bleken we de enige te zijn , dus ga maar staan waar je wil , was het credo. We haalde de tent, die in een lange tas van 2.5 meter zit, en waar al een frame in verwerkt zit, van de auto. Ik ging heel even naar het toilet en toen ik terug kwam stond de tent al, Brian had al verteld dat het een heel makkelijk system was, dat bleek dus ook zo te zijn. We hoefde onze BBQ niet uit te pakken, want er stond een heel mooie en schone BBQ klaar onder een groot afdak, waar ook tafels en stoelen stonden. Dus Brian kon aan de gang, na het eten gingen we even een praatje maken met de camping houder Rick, we vroegen of hij ons zaterdag ochtend een stuk weg kon brengen met onze kayaks, dat was, als te verwachte was, geen enkel problem, we konden onze kayaks op zijn kanootrailer binden, en dan zou hij ons om 8 uur weg brengen, dus snel het wiegie op gezocht.
Zaterdag 19 jan. 2019. Van ochtent zijn we vroeg op gestaan om ons te prepareren voor de kayak tocht over een stukje van de Murray river, Rick (de camping baas) brengt ons met de kayaks een stuk je op weg, hij weet een goede plek om te starten, en daar was hij precies om 8 uur met de trailer al achter de Jeep. We stapte in en gingen op pad. Na een kleine twintig minuten rijden stopte hij bij een hek van een stuk land, Brian deed het hek open en weer dicht achter ons , zeker voor de tocht, want er was in geen veld of wegen iets te bekennen wat er in of uit had kunnen lopen, we stuiterde door het veld heen richting een stuk bos, er zaten flinke kuilen in de grond dus dat was wel heftig, bij het bos aangekomen, dook Rick tussen een paar bomen door en daar bleek zowaar een zoort pad te lopen, ook daar kregen onze nieren het zwaar te vorduren, en opens was daar een grote open plek in het bos waar, geloof het of niet, 5 caravans met hun bewoners waren neer gestreken, dat die dingen nog heel waren na zo,n traject. Oke snel de Kayaks era f dan kon Rick weer weg en wij alles klaar maken. Toen we alles klaar hadden, brachten we de kayaks een voor een tussen de caravans door naar het strandje aan de Murrey river. Ik was er helemaal klaar voor, mijn waterbestendige outdoor broek aan , een hemd met lange mouwen, goeie stevige waterschoenen met………….witte lange sport SOKKEN ( dat hadden jullie niet verwacht, ik en sokken) en mijn petje met neklap en als klap op de vuurpijl mijn fietshelm, zag het er uit???, voor geen meter, maar het was wel doeltreffend en natuurlijk mijn zwemvest om. We legde onze Kayaks voor het grootste deel in het water en stapte toen in, met een beetje duwen met de peddel kwamen we los, en daar gingen we, Brian voorop zoals afgesproken en ik op een afstandje er achter, daar hoefde ik niet veel voor te doen wan dat ding van mij ging zwabberend door het water, het gedroeg zich meer als een vlot dan als een kayak. Het duurde niet lang of ik was helemaal gefasineerd door de prachtige natuur en de geweldige rust om me heen, het is echt een belevenis die zich heel moeilijk laat omschrijven, het geluid van het paddelen is soms gewoon storent, dan laat je je maar weer een stukje mee drijven op de stroom. De Murrey River is een heel bochtige rivier waar je qwa afstand niet erg opschiet, dus je doet er erg lang over om hemelsbreed een kilometre verder te komen.
Omdat je heel goed uit moet kijken dat je spullen niet nat worden zit alles opgeborgen in waterdichte zakken, dat maakt het dus onmogelijk dat je tijdens het paddelen door fotos kan nemen, daar moet je eerst voor naar een strandje toe, om vervolgens alles uit te pakken om een foto te maken, dat hebben we twee keer gedaan onderweg. Het was al met al een mooie tocht. Nadat de spullen weer opgeruimd waren en we lekker even onder het gemalenwater hadden gestaan, hebben we onder het genot van een wijntje en een lekker brood met verschillende franse kaasjes er een rustige avond van gemaakt. Mensen tot zo ver even Maandag en de anderedagen komen nog, groetjes Bernard