Over de bergen naar Zee

Hallo lieve mensen, daar gaan we weer, verder met Zondag 20 jan. 2019. We zijn vroeg op gestaan om de hele zantemekraam weer op en in de auto te krijgen. De tent was zo gedaan, een kwestie van dubbelvouwen en hij past weer in z’n tas, de kayaks was wat meer werk want ze moeten heel goed vast zitten, we gaan vandaag een rit van 650 km. maken naar de kust en we moeten over de Snowy Mountains heen. Dat is het eerste stuk erg bochtig, dus, zeevast die handel. Toen dat klaar was hebben we afscheid genomen van Rick en zijn vrouw, en zijn we naar Corryong gereden om daar een ontbijtje te scoren, hierna zijn we eerst naar Khancoban gereden waar het echte bochtige klimwerk pas begint. De Snowy Mountains is een berg keten die, aan de oostkust, van Noord naar zuid loopt, parallel aan de kust, er zijn maar drie wegen, waarlangs je aan de kust kan komen. Een daarvan gaat boven langs tussen de Blue Mountains (onder Sydney) en Snowy Mountains door een andere route is vanaf Melbourne langs de kust omhoog of zoals wij nu gaan over de berg. Het is een heel boomrijke route met a fen toe prachtige vergezichten, maar ja ff stoppen voor een fototje is geen echte optie,dus rijden we door tot aan Adaminaby, wat je trouwens niet onopgemerkt voorbij rijd, er staat namelijk een 10 meter hoog beeld van een regenboog forel, zo als hij hier genoemt wordt. Eenmaal boven op de berg kom je in een heel ander landschap, op de berg is een hoogvlakte die wel zo,n 150 km. breed is, voor je weer gaat afdalen. De hoogvlakte is heel droog en er groeien betrekkelijk weinig bomen, het lijkt veel op een toendra landschap. Halverwege licht Cooma, en vanaf daar begint de Snowy Mountains Hwy, die is een stukje breeder en duidelijk minder bochtig bij het afdalende gedeelte, bij Nimmitabel in de buurt wordt het weer vlak en via Tarraganda en Bega komen we aan in Brian zijn favoriete badplaats Bermagui. De camping in de stad is nokvol, en omdat het al halfacht is besluiten we voor vanavond maar in een motel te gaan en morgen verder te kijken naar een andere camping. Een behoorlijk bed was wel het minste wat Brian verdiende na zo,n hele dag sturen. Dus even iets eten en naar bed.
Maandag 21 jan. 2019. Na een goede nachtrust in het Motel, hebben we de tassen weer ingepakt en inde auto gedaan. Toen zijn we op zoek gegaan naar een tentje waar we een ontbijt konden krijgen, om de hoek zat een klein zaakje wat er gezellig uit zag, dus wij naar binnen, en koffie met een broodje ham/kaas besteld, het bleek een Duits stel te zijn die de zaak runde en we hebben een leuk praatje gemaakt met ze. Toen op naar een camping, Brian komt hier al jaren, dus wist hij precies waar we zijn moesten, Regatta Point, een prachtige plaats aan het Wallaga Lake, we hadden een plaats pal aan het water. Toen we de tent aan het uit vouwen waren horde we een hoop water gekletter achter ons, dat bleek onze overbuurman Pelikaan te zijn die op een of ander hokje probeerde te komen wat op een paaltje stond, walla dar zat hij of zij gezellig. Na dat we alles geinstalleerd hadden, BBQ inkuis, gingen we de omgeving verkennen, het is een heel bosrijk gebied wat dus aan het strand grenst, dus als je daar rijd zie je a fen toe een glimp van het strand tussen de bomen door. Er zijn werkelijk prachtige stranden, we zijn richting Tathra gereden dat is zuidwaarts. In Tathra staat een gebouw op de rotsen en half op palen in het water, dat is de Wharf, zoals ze dat noemen,daar kunnen schepen aan afmeren om dat er geen gewone haven is, en er moest toch bevoorraad worden, dus dit was de oplossing. Nu hebben we er een lekker kop koffie gedronken met een plaatselijke lekkernij. Daarna zijn we doorgereden naar Bega, omdat Brian nog iets nodig had voor z,n kayak. Behalve dat er boven op de luifels van de winkels nog allemaal kerstversiering stond was er geen winkel die we zochten, ons werdt aangeraden door te rijden naar Merimbula, nog zuidelijker, en waarachtig daar vonden we wat we zochten. Het was onderhand halfzes en we moisten weer tachtig kilometre terug, dus toen we weer in Bermagui terug waren hebben we de BBQ maar gelaten voor wat het was en zijn in de pub gaan eten, en daarna lekker nog even bij de tent gezeten met een wijntje, waar toen het schemerachtig werd ook een andere buurman te voorschijn kwam uit de boom, namelijk een Possum. Goed mensen ik ga weer afsluiten want we moeten vanavond naar een Australienday feestje toe, en morgen gaan we weer vroeg van start naar het westen toe. Als ik terug ben in Beechworth zal ik proberen alle verhalen op papier te krijgen, dus tot lezens weer. V.g. Bernard